Loreak (2014)

Flowers

 

Πιστεύω ότι μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις κάποιου που αγαπάει το καλό σινεμά, είναι όταν παρακολουθεί ένα φιλμ χωρίς να ξέρει και χωρίς να περιμένει τίποτα από αυτό, και να βιώνει μια απόλυτη σινεφίλ εμπειρία. Αυτό συνέβηκε και σε μένα με το Loreak των Jon Garaño και Jose Mari Goenaga, μια ταινία γύρω από έναν άντρα και των τριών γυναικών που υπάρχουν στην ζωή του, την μητέρα του, την γυναίκα του, και μια συνάδελφο του την οποία φλερτάρει στα κρυφά.

Μια ταινία χαμηλών τόνων σχεδόν μελαγχολική θα έλεγα, αλλά με εξαιρετικό ρυθμό που εξερευνάει τις ανθρώπινες σχέσεις, και βάζει ζητήματα όπως η έλλειψη επικοινωνίας, τα γηρατειά, η μοναξιά. Μα πάνω από όλα είναι μια ταινία πάνω στην μνήμη και το θυμικό που έχουμε για τους ανθρώπους που βγαίνουνε από την ζωή μας. Τι θέλουμε να θυμόμαστε, πόσο τους θυμόμαστε, αν προσπαθούμε να τους ξεχάσουμε, η απλά αν με το πέρασμα του χρόνου απλά ξεθωριάζουν και χάνονται.
Εξαιρετικές οι ερμηνείες και η μουσική, ενώ οι διάλογοι είναι εξολοκλήρου στη Βασκική γλώσσα, όπως Βάσκοι είναι και όλοι οι συντελεστές της ταινίας.
Ένα διαμαντάκι που είναι ότι πρέπει για τα κρύα συννεφιασμένα απογεύματα του χειμώνα.

Loreak

 http://www.imdb.com/title/tt3900206

Ισπανία

99 λεπτά

Βαθμολογία 9

Mustang (2015)

Οι Ατίθασες

 

Όπως σας είχα υποσχεθεί  κάποιες ταινίες του φεστιβάλ που δεν είδα στην Θεσ/νίκη θα τις παρουσιάσω με την πρώτη ευκαιρία. Μια από αυτές είναι το Mustang της Deniz Gamze Ergüven που παίζεται στα σινεμά αυτήν την εβδομάδα.
Σε ένα χωριό στα παράλια του Εύξεινου πόντου, πέντε αδελφές ζούνε με την γιαγιά και τον θείο τους απολαμβάνοντας την εφηβική ξενοιασιά. Μία βόλτα στην θάλασσα με τους συμμαθητές τους όμως, θα ενεργοποιήσουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά και τις πατριαρχικές αντιλήψεις της οικογένειας. Όμως όσο αυτοί προσπαθούν να βάλουν τα κορίτσια σε καλούπια, τόσο μεγαλώνει και η αντίδραση τους.

Η θέση της γυναίκας στην σύγχρονη Τουρκία, το ξύπνημα της σεξουαλικότητας, η φιλία και η αλληλεγγύη είναι τα βασικά θέματα στην πρώτη ταινία της τουρκικής καταγωγής αλλά Γαλλοαναθρεμμένης Deniz Ergüven η οποία επιχειρεί να ταράξει τα νερά, με το αποτέλεσμα όμως να αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις. Ενώ στο τεχνικό κομμάτι και σε επίπεδο ερμηνειών η ταινία είναι άψογη, τα χαλάει στην ιστορία με αρκετές σεναριακές ευκολίες κάνοντας το όλο εγχείρημα αρκετά επιδερμικό. Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι σεναριογράφοι είναι η σκηνοθέτιδα και η Γαλλίδα σκηνοθέτης Alice Winocour  δύο άτομα που δεν έχουν ζήσει εκ των έσω καταστάσεις και γράφουν με την λογική και την νοοτροπία του δυτικού ανθρώπου. Η ιστορία επίσης θυμίζει μέχρι σημείου λογοκλοπής το κατά πολύ ανώτερο The Virgin Suicides της Sofia Coppola

Η σκηνοθέτιδα όμως φαίνεται να έχει ταλέντο, ειδικά οι σκηνές με τα κορίτσια στο σπίτι και την σχεδόν ηδονοβλεπτική κινηματογράφηση των σεξουαλικών αφυπνίσεων είναι εξαιρετικά καλογυρισμένες. Ίσως θα έπρεπε να αφήσει το γράψιμο για άλλους και να αφοσιωθεί μόνο στα γυρίσματα. 

Κρίμα για το χαμένο στοίχημα, σίγουρα μια ταινία που θα την δει με κατανόηση το βορειοδυτικό κοινό και θα βραβευτεί στα φεστιβάλ αλλά χωρίς να τολμά για το κάτι παραπάνω.

Δεν χάνετε και τίποτα αν δεν την δείτε, αλλά μόνο και μόνο για την 12χρονη Günes Sensoy μπορείτε να της δώσετε μια ευκαιρία.

Ένα από τα παράδοξα, ταινία σκηνοθετημένη από τουρκικής καταγωγής σκηνοθέτρια, με Τούρκους ηθοποιούς, τουρκικούς διαλόγους, και εξολοκλήρου γυρισμένη στην Τουρκία, κατεβαίνει στα Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας με την ...Γαλλία. Τελικά εκείνο που μετράει μόνο είναι ποιος βάζει το χρήμα, σημεία των καιρών.

Mustang

http://www.imdb.com/title/tt3966404

Τουρκία

97 λεπτά

Βαθμολογία 5

Wir sind Jung, Wir sind stark (2014)

We Are Young. We Are Strong

Ο Stefan χωρίς δουλειά μέλλον και όνειρα, περνά τον καιρό του βολοδέρνοντας με τους φίλους του σε ένα προάστιο του Ροστόκ, ενώ γύρω του ο τόπος βράζει από τις διαδηλώσεις εναντίον των μεταναστών. Ο πατέρας του, τοπικό κομματικό στέλεχος ακροβατεί μεταξύ του καθήκοντος και της πολιτικής σκοπιμότητας, ενώ μια Βιετναμέζα μετανάστρια κάνει τα πάντα για να αποκτήσει την πολυπόθητη άδεια παραμονής, και να ενταχθεί στην Γερμανική κοινωνία.

Αυτά τα τρία πρόσωπα είναι  οι κύριοι πρωταγωνιστές στο ασπρόμαυρο αυτό φιλμ του Burhan Qurbani, το οποίο αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα. Το κύμα ξενοφοβίας και οι ταραχές που ακολούθησαν μεταξύ 22-24 Αυγουστου 1992 στο Ροστόκ, και είχαν σαν αποτέλεσμα τον εμπρησμό του εκεί ξενώνα μεταναστών.
Ο σκηνοθέτης με αφορμή αυτό το γεγονός, φτιάχνει μια ταινία για την χειραγώγηση, και το πως μία μικρή ομάδα μπορεί να επηρεάσει ένα πλήθος ανθρώπων, και να τους μετατρέψει σε όχλο. Ενώ η πολιτική ηγεσία παρακολουθεί έντρομη και χωρίς βούληση να επέμβει, νέοι, άνεργοι, άτομα χωρίς κάποιο πολιτικό υπόβαθρο, σε μία χώρα ξαναενωμένη (μην ξεχνάμε ότι δεν έχουν περάσει ούτε τρία χρόνια από την πτώση του τείχους) γίνονται ο σπόρος για την εκ νέου γέννηση του ναζισμού και του ακροδεξιού εξτρεμισμού.
Μια ταινία που δεν κρύβεται ούτε στιγμή, με σκηνές χαρακτηριστικές όπως όταν η παρέα γυρίζει από την θάλασσα και την μια στιγμή τραγουδάνε ναζιστικά τραγούδια και την άλλη στιγμή την διεθνή ή όταν οι Βιετναμέζοι μετανάστες αλληλοκαθησυχάζονται λέγοντας ότι δεν ήρθαν για εμάς αλλά για τους τσιγγάνους. Ένα φιλμ ωμό που σοκάρει και προβληματίζει, ιδιαίτερα τώρα που το μεταναστευτικό πρόβλημα βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Μοναδική παραφωνία ο χαρακτήρας του ήρωα είναι αρκετά αδύναμος, πιο ενδιαφέρων έχουν οι φίλοι του παρά αυτός.
Δείτε το.

Wir sind Jung, Wir sind stark

http://www.imdb.com/title/tt4076058

Γερμανία

123 λεπτά

Βαθμολογία 8

Obvious Child (2014)

Η Donna μία 28χρονη Νεοϋορκέζα υπάλληλος σε βιβλιοπωλείο και περιστασιακή StandUp comedian, βρίσκεται στα όρια του νευρικού κλονισμού όταν ο φίλος της την εγκαταλείπει. Προσπαθώντας να ορθοποδήσει μαθαίνει ότι το βιβλιοπωλείο που δουλεύει κλείνει, ενώ μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη από έναν άγνωστο, έρχεται να αναστατώσει την ζωή της για τα καλά.

Διαβάζοντας την περίληψη κανείς, θα φαντάζεται ότι πρόκειται για ένα βαρύ δράμα με μπόλικο δάκρυ. Τουναντίον πρόκειται για μία δροσερή κομεντί, με πνευματώδεις διαλόγους και αρκετό χιούμορ, μια απόπειρα αρκετά δύσκολη αν αναλογιστεί κανείς ότι το βασικό θέμα είναι η έκτρωση.
Μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία του εγχειρήματος ακούει στο όνομα Jenny Slate, η οποία όχι απλώς ενσαρκώνει αλλά είναι η μπερδεμένη και αυτοσαρκαστική Donna. Η πρωταγωνίστρια γελάει, κλαίει, μεθάει, και ο θεατής ταυτίζεται μαζί της, γιατί πρόκειται για έναν άνθρωπο ζωντανό, με τα καλά του και τα άσχημα του. Με λίγα λόγια ένας από τους πιο αξιολάτρευτους χαρακτήρες που έχω δει τα τελευταία χρόνια στην μεγάλη οθόνη.

 Η σκηνοθέτιδα Gillian Robespierre στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο κερδίζει το στοίχημα με αυτό το μικρο ανεξάρτητο φιλμ. Ιδιαίτερα με τον τρόπο που μας παρουσιάζει την ιστορία. Η διακοπή της κύησης δεν είναι ένα θέμα ζωής και θανάτου, αλλά το πως ορίζει και διαφεντεύει κανείς το σώμα του και κατ'επέκταση την ίδια του την ζωή. Η ταινία λόγω και του θέματος της πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, αν και κέρδισε αρκετά βραβεία σε ανεξάρτητα φεστιβάλ, αγνοήθηκε από το κοινό και απόκτησε αρκετούς πολέμιους, ειδικά από την Αμερικάνικη άκρα δεξιά και τις παραθρησκευτικές οργανώσεις.
Ένα μικρό διαμαντάκι στην παράδοση των Νεοϋορκέζικων φιλμ χαρακτήρων που θα σας διασκεδάσει αλλά και θα σας προβληματίσει. Αν δεν είστε από αυτούς που πιστεύουν οτι η έκτρωση πρεπει να τιμωρείται με αιώνια πυρά στην κόλαση, δείτε το.

Obvious Child
 
http://www.imdb.com/title/tt2910274

ΗΠΑ

84 λεπτά

Βαθμολογία 8

Cinepivates Δεκεμβρίου

Με τρεις ταινίες αποχαιρετούν το 2015 οι Cinepivates: το Κάνε το σωστό του Spike Lee, την Οικογενειακή γιορτή του Thomas Vinterberg και το Γαλλικό animation Ο Θαυματοποιός του Sylvain Chomet.

Ακολουθεί η αφίσα και το δελτίο τύπου της λέσχης.

 4/12 - Κάνε το Σωστό (1989-ΗΠΑ-Κοινωνική)

Ένα εικοσιτετράωρο σε μια νέγρικη συνοικία του Μπρούκλιν, όπου εδώ και χρόνια λειτουργεί μια πιτσαρία λευκών χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα ανάμεσα στις δυο κοινότητες. Όμως εκείνη τη μέρα τα πράγματα θα πάρουν μια διαφορετική τροπή.

   11/2 - Οικογενειακή Γιορτή (1998-Δανία-Δραματική)

Η γιορτή γενεθλίων ενός 60χρονου επιχειρηματία παίρνει απρόσμενη τροπή όταν ο πρωτότοκος γιος του κάνει μια σειρά αποκαλύψεων σε σχέση με τον πατέρα του. Μια ταινία σοκ της σχολής Δόγμα 95.

   18/12 - Ο θαυματοποιός (2010-Αγγλία/Γαλλία -Animation)

Ο «Θαυματοποιός», ένας Γάλλος ταχυδακτυλουργός που αναγκάζεται να φτάσει μέχρι τη Βόρεια Βρετανία για να βρει κοινό, γοητεύει με τα τρικ του τη νεαρή Αλίκη, η οποία τον ακολουθεί στο Εδιμβούργο.