Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017

Killing Jesus

Matar a Jesús

 


Η Πάολα βλέπει να σκοτώνουν  μπροστά στα μάτια της τον πατέρα της . Ένα βράδυ η μικρή συναντάει τυχαία τον φονιά. Αποφασίζει, και με δεδομένο την αδυναμία και αδιαφορία της αστυνομίας να ασχοληθεί με την υπόθεση, να πλησιάσει και να γνωρίσει τον νεαρό με σκοπό να πάρει την εκδίκηση της.


Μια ευχάριστη έκπληξη από την Κολομβία, το φιλμ της Laura Mora Ortega είναι το πορτραίτο μιας μεγάλης μερίδας χωρίς παρόν και μέλλον νέων της χώρας, των οποίων η μόνη διέξοδος είναι να γίνουν μέλη σε συμμορίες. Γυρισμένο στο Μεντεγίν την γενέτειρα πόλη του Πάμπλο Εσκομπάρ μιας εκ των πιο βίαιων πόλεων του κόσμου, η σκηνοθέτιδα καταγράφει την καθημερινότητα αυτών των παιδιών,  χωρίς όμως στιγμή να ξεπέφτει στον διδακτισμό. Η νεαρή Πάολα αφήνει το μεγαλοαστικό της προάστιο, για να περιπλανηθεί με τον Jesus σε έναν εντελώς καινούργιο και άγνωστο γι αυτήν κόσμο, στις φτωχογειτονιές και τα κακόφημα barrio της πόλης. Εκεί όμως εκτός από την βια προς έκπληξης της, θα συναντήσει τον σεβασμό και την στοργή.

Εντυπωσιακή η σκιαγράφηση των χαρακτήρων στην ταινία, για την σκηνοθέτιδα δεν υπάρχει το άσπρο η το μαύρο, η ανθρώπινη φύση είναι πολύ πιο περιπλοκή. Πολύ όμορφη και η φωτογραφία του φιλμ, ενώ οι δυο σκηνές στον δρόμο (η μια ξημέρωμα με τις μηχανές η άλλη το σούρουπο με τα ποδήλατα) είναι τόσο ανέμελα γυρισμένες που ο θεατής ξεχνάει τον λόγο που η ηρωίδα βρίσκεται εκεί. Πρωτοεμφανιζόμενοι οι δυο πρωταγωνιστές, με την νεαρή Natasha Jaramillo να δίδει μια εξαιρετική ερμηνεία σαν η ευαίσθητη γεμάτο πόνο Paola, ενώ αντίθετα ο Giovanny Rodríguez στον ρόλο του Jesus μου φάνηκε κάπως ξύλινος. Εν ολίγης έχουμε μετά το La tierra y la sombra άλλο ένα εξαιρετικό φιλμ που επιβεβαιώνει ότι κάτι καλό γίνεται κινηματογραφικά, στην χώρα αυτή.  Προτείνεται!


Matar a Jesus


Κολομβία

95 λεπτά

Βαθμολογία 8



Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Η Εξαφανιση (2017)

Disappearance






Ένα βράδυ μια νεαρή κοπέλα επισκέπτεται το νοσοκομείο λέγοντας ότι έχει πέσει θύμα βιασμού. Λίγο αργότερα καταφθάνει και ο αδερφός της. Όταν το προσωπικό θα ζητήσει τα στοιχεία των δυο νέων, αυτοί θα τραπούν σε φυγή, για να ακολουθήσει μια νυχτερινή περιπλάνηση στα νοσοκομεία, στις κλινικές και στα ιδιωτικά ιατρεία της Τεχεράνης. Τι είναι όμως αυτό που θέλουν να κρύψουν τα δυο παιδιά από τις αρχές;



Τα τελευταία χρόνια το σινεμά του Ιράν έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου, τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και στην θεματολογία του. Ακόμα και ο Abbas Kiarostami ο άνθρωπος δηλαδή που έβαλε το Ιρανικό σινεμά στον παγκόσμιο χάρτη φαντάζει πια ξεπερασμένος. Μια νέα γενιά κινηματογραφιστών όπως ο Asghar Farhadi ή ο Jafar Panahi κ.ά με τολμηρή θεματολογία (για τα δεδομένα της χώρας) και με ένα μοντέρνο, ρεαλιστικό τρόπο γραφής, έχουν καταφέρει να γοητεύσουν κοινό και κριτικούς παγκοσμίως.

Στα ίδια βήματα κινείται και η Εξαφάνιση του Ali Asgari  ένα κοινωνικό θρίλερ που εντυπωσιάζει με τον ρεαλισμό σε διαλόγους και χαρακτήρες. Η ιστορία της ταινίας εξελίσσεται σε ένα βράδυ, με τους δυο ήρωες να γυρνούν στην νυχτερινή Τεχεράνη ψάχνοντας λύση στο πρόβλημα τους. Όσο η νύχτα περνά τόσο αυξάνει η αγωνία και οι απόγνωση των δυο νέων. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να πάρει πάρα πολύ δυνατές και νατουραλιστικές ερμηνείες από τους κατά κύριο λόγο ερασιτέχνες ηθοποιούς του, παίζοντας αρκετά με τις εκφράσεις και την γλώσσα του σώματος. Ταυτόχρονα προβαίνει και σε ένα σχόλιο πάνω στις πατριαρχικές δομές που ταλανίζουν την χώρα του.



Ο Asgari καταφέρνει να φτιάξει μια ταινια low budget η οποία όμως κρατάει τον θεατή με το θέμα και την κινηματογράφηση του. Βγαίνοντας από την προβολή ακούστηκε από την παρέα για άλλη μια φορά "Μα γιατί να μην μπορούμε και εμείς να γυρίσουμε μια τέτοια ταινια" πόσο δίκιο!


Disappearance

http://www.imdb.com/title/tt7164066

Ιράν

89 λεπτά

Βαθμολογία 8




Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Hostages 2017



Αρχές της δεκαετίας του 1980 βρισκόμαστε στην Τιφλίδα στην Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γεωργίας η οποία ανήκει ακόμα στην Σοβιετική ένωση. Επτά νεαροί Γεωργιανοί, μην αντέχοντας το καταπιεστικό καθεστώς σχεδιάζουν αεροπειρατεία σε ένα αεροσκάφος της Αεροφλότ με σκοπό την διαφυγή τους στην δύση. 

Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινια του Γεωργιανού Rezo Gigineishvili αναφέρεται στην αεροπειρατεία η οποία πραγματοποιήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1983 σε ένα αεροσκάφος που εκτελούσε την διαδρομή Τιφλίδα - Λένινγκραντ με ενδιάμεση στάση το Μπατούμι. Σκοπός των νεαρών ήταν να καταλάβουν το αεροπλάνο και να το οδηγήσουν στην Τουρκία. Το φιλμ ακολουθεί μια γραμική χρονική σειρά, από την προετοιμασία, στην αεροπειρατεία και τέλος το τι ακολούθησε του γεγονότος. Ο σκηνοθέτης τα καταφέρνει μια χαρά στην αναπαράσταση της πρώην ΕΣΣΔ με τα πλάνα από την ζωή στην Τιφλίδα των 80ς να πείθουν αρκετά, ενώ αρκετά καλογυρισμένη είναι και η  σκηνή του γάμου. Ενδιαφέρων ερμηνείες από τους νεαρούς και άγνωστους σε εμάς πρωταγωνιστές οι οποίοι αποδίδουν εξαιρετικά την ψυχοσύνθεση των παιδιών που θέλουν να φύγουν από την χώρα.



Το σενάριο αν και βλέπει με συμπάθεια τους νεαρούς, μένει αρκετά πιστό στην πραγματική ιστορία. Εκείνο που με ταλαιπώρησε είναι to ηθικό σκέλος των γεγονότων. Αξίζει η απόδραση προς την ελευθερία αν το τίμημα είναι να χαθούν αθώες ψυχές που έτυχε να βρίσκονται στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή; Η αεροπειρατεία δεν είχε κανένα πολιτικό κίνητρο και εκείνο που βάρυνε στο να ξεσηκωθεί η κοινή γνώμη στην ΕΣΣΔ ήταν ότι επρόκειτο για γόνους της τοπικής ελίτ και ιντελιγκέντσιας, οι ίδιοι οι νεαροί ήταν σπουδαστές των καλών τεχνών, γιατροί, ανερχόμενοι σταρ του σινεμά. Σήμερα θα μπορούσαν εν δυνάμει να ανήκουν στην κατεστημένη τάξη της χώρας τους . Η ταινία έτυχε ενθουσιώδεις υποδοχή στην Γεωργία, αντίθετα αντιμετωπίστηκε με οργή στην Ρωσία, κερδίζοντας όμως κάμποσα βραβεία στα εκεί φεστιβάλ. Αν και εμένα με άφησε μπερδεμένο, αξίζει να την δείτε για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.   


Hostages

http://www.imdb.com/title/tt5207262

Γεωργία

130 λεπτά

Βαθμολογία 7 (ίσως παραπάνω ίσως παρακάτω)







Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Φορτίο (2017)

Cargo




Ένας άνδρας πέφτει από το αλιευτικό του σκάφος στην θάλασσα και βυθίζεται σε κώμα, αφήνοντας στους τρεις γιους του μια χρεοκοπημένη επιχείρηση. Αυτοί εκτός από την διαχείριση της οικογενειακής επιχείρησης, έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν τα προσωπικά τους ζητήματα αλλά και να επαναπροσδιορίσουν τις μεταξύ τους σχέσεις.





Με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Βέλγος  Gilles Coulier μας ταξιδεύει στην Οστάνδη και στον εκεί κόσμο των ψαράδων. Ωραία φωτογραφία, καλή (κυρίως σε κλειστούς χώρους) κινηματογράφηση, αλλά το πολύ αδύναμο σενάριο υποσκάπτει την όλη προσπάθεια. Ενώ η ταινία θέλει να μιλήσει για θέματα όπως η πατρότητα, η σχέση μεταξύ ανδρών, και ένα επάγγελμα (αυτό του ψαρά) που χάνεται, η επιδερμική παρουσίαση χαρακτήρων και καταστάσεων μαζί με κάποιες σεναριακές ευκολίες κάνουν το όλο εγχείρημα αρκετά αδιάφορο. Κάτι άλλο που με ξένισε, είναι η μη χρησιμοποίηση των γυναικών όχι μόνο στους πρωταγωνιστικούς και υποστηρικτικούς ρόλους αλλά ούτε καν σαν κομπάρσους. Σε ερώτηση μου προς τον σκηνοθέτη μετά το τέλος της ταινίας γι αυτήν του την επιλογή, η απάντηση του ήταν ότι όταν έγραφε το σενάριο προσπάθησε να βάλει έναν γυναικείο χαρακτήρα στο φιλμ, αλλά δεν μπορούσε να τον κολλήσει με την ιστορία.

Μπορεί ο σκηνοθέτης να είναι Βέλγος και να γύρισε ένα κοινωνικό ρεαλιστικό δράμα αλλά Dardenne δεν είναι με τίποτα. Συμβαίνουν αυτά.


                                                              Κουβέντα με τον σκηνοθέτη μετά το τέλος της ταινίας 



Cargo 

http://www.imdb.com/title/tt5492502

Βέλγιο

91 λεπτά

Βαθμολογία 4






Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

Για την Οικογένεια (2017)

Tesnota

 

 



















Σε μια πόλη του Καυκάσου με μουσουλμανικό πληθυσμό, ζει μια κοινότητα Εβραίων. Η Ila με την οικογένεια της αποτελούν μέλη αυτής της αυστηρής και περιχαρακωμένης μειονότητας. Η ίδια, ανυπότακτη προτιμά να δουλεύει στο συνεργείο του πατέρα της και να έχει σχέση με έναν ντόπιο Κιρκάσιο μουσουλμάνο από το να ακολουθεί τις νόρμες και τις επιταγές της κοινότητας της. Όταν ο αδελφός της θα απαχθεί μαζί με την αρραβωνιαστικιά του, ο τιτάνιος αγώνας της οικογένειας για να βρει τα χρήματα της απελευθέρωσης, θα έχει άμεση επίπτωση και στην ζωή της ατίθασης Ila.




Με το δεξί μπήκε το φεστιβάλ με αυτό το μικρο αλλά πολύ δυνατό αριστούργημα. Ο πρωτοεμφανιζόμενος Kantemir Balagov προστατευόμενος του Aleksandr Sokurov ο οποίος είναι και ο παραγωγός του φιλμ, μας δίνει ένα ρεαλιστικό και τραχύ δράμα με κύριο θέμα τις δομές στις κλειστές κοινωνίες είτε πρόκειται για την κοινότητα είτε ακόμα πιο πολύ για την ίδια την οικογένεια.

Τοποθετημένη το 1998 στον Καύκασο με τον (πρώτο) πόλεμο της Τσετσενίας σχεδόν χαμένο για τους Ρώσους και με κεφαλή της αχανούς αυτής χώρας τον μεθύστακα Γιέλτσιν, η βια και ο ρατσισμός είναι πανταχού παρών. Χαρακτηριστική η σκηνή με την βιντεοκασέτα που παρακολουθούν οι νέοι και απεικονίζει με ωμό και σοκαριστικό τρόπο τον βασανισμό και τον αποκεφαλισμό αιχμαλώτων πολέμου. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και ο μικρόκοσμος της οικογένειας, της οποίας την γαλήνη και την συνοχή προσπαθεί με έντονη άσκηση ψυχολογικής βίας και εκβιασμού να κρατήσει η μάνα. Αφού έχει καταφέρει να ευνουχίσει άντρα και γιο, προσπαθεί να κάνει το ίδιο και στην κόρη η οποία θα επαναστατήσει με ανεπανόρθωτες συνέπειες για την ίδια και τον περίγυρό της.

Υπέροχες ερμηνείες από τις δυο γυναίκες πρωταγωνίστριες, τόσο από την πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιό Darya Zhovnar στο ρόλο της λιγομίλητης αλλά ατίθασης και δυναμικής Ila , όσο και από την έξοχη Olga Dragunova στον ρόλο της μητριαρχικής φιγούρας που με συναισθηματικούς εκβιασμούς θέλει να ελέγχει τα μέλη της οικογένειας της. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο όμως και για τις ερμηνείες των άλλων πρωταγωνιστών, είτε είναι μέτριες όπως του πατέρα και του γιου, είτε εντελώς αδιάφορες όπως του φίλου της κοπέλας, και αυτό είναι ίσως το μόνο μεγάλο μειονέκτημα του φιλμ.

Το Ρωσικό σινεμά φαίνεται ότι βρίσκει στο πρόσωπο του Balagov έναν άξιο διάδοχο του πρόωρα χαμένου Aleksey Balabanov. Με σωστά καρδαρίσματα άλλα και με αρκετές πολύ ενδιαφέρουσες σκηνές όπως π.χ αυτή του σεξ, ο μολις 26 χρονών Balagov δείχνει να ξέρει να κάνει σινεμά και είναι σίγουρο ότι ο ταλαντούχος αυτός πιτσιρικάς θα μας απασχολήσει και στο μέλλον. Αν σας δοθεί η ευκαιρία να δείτε αυτό το φιλμ μην την αφήσετε να πάει χαμένη.

Tesnota

http://www.imdb.com/title/tt6777056

Ρωσία

118 λεπτά

Βαθμολογία 8




 

Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017

58o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης



Αρχές Νοέμβρη, Θεσσαλονίκη, κινηματογραφικό φεστιβάλ, το γνωστό παρεάκι των Cineδιαδρομών, μια συνήθεια που έγινε λατρεία. Για άλλη μια χρονιά εδώ από την Σαλόνικα, θα σας μεταφέρουμε  στο κλίμα του φεστιβάλ με ότι καινούργιο κυκλοφορεί στο παγκόσμιο σινεμά. Μείνετε συντονισμένοι 😎.





Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017

Cineδιαδρομές Νοεμβρίου

Και τον Νοέμβριο οι Cineδιαδρομές σας περιμένουν στις κινηματογραφικές προβολές στον Αστέρα στην Νέα Ιωνία. Για αυτόν τον μήνα, ξεκίνημα την Παρασκευή 3/11 με την εξαιρετική μαύρη κωμωδία "Divided we Fall" του Τσέχου Jan Hrebejk. Συνεχίζουμε στις 10/11 με τα "Πυροτεχνήματα" του πολυβραβευμένου και ιδιοφυούς Ιάπωνα κινηματογραφιστή Takeshi Kitano. Στις 17/11 προβάλλεται η έξοχη πολιτική σάτιρα " Ήταν ή δεν Ήταν" του Corneliou Poromboiu από την Ρουμανία. Ο μήνας κλείνει στις 24 με το μεγάλο αντιπολεμικό αριστούργημα του Wolfgang Petersen το "Das Boot"

Όλες οι προβολές είναι δωρεάν και η ώρα έναρξης είναι στις 21:10 κάθε Παρασκευή. Λόγω μεγάλης διάρκειας και μόνο για το Das Boot η ώρα έναρξης θα είναι στις 20:30. Καλές προβολές.