Les enfants du paradis (1945)

Τα παιδιά του παραδείσου

 

 

Το 1945 ο Marcel Carné γυρίζει τα Παιδιά του Παραδείσου, ένα από τα αριστουργήματα του παγκοσμίου κινηματογράφου και μια από τις αγαπημένες μου ταινίες.

Είναι η ιστορία της Garance (Arletty) που ενσαρκώνει το αιώνιο θηλυκό και τεσσάρων ανδρών που την πολιορκούν ερωτικά με διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Ο μίμος Baptiste (Jean-Louis Barrault) σιωπηλός και πάντα θλιμμένος, ο νεαρός ηθοποιός Frédérick Lemaître (Pierre Brasseur) γοητευτικός, πληθωρικός και ταλαντούχος, ο Pierre-François Lacenaire (Marcel Herrand) ένας αποτυχημένος θεατρικός συγγραφέας που έχει γίνει εγκληματίας και ο κόμης Édouard (Louis Salou) ένας μαικήνας που προσπαθεί να "αγοράσει" την  Garance.

Μα πάνω από όλα είναι μία ταινία για το θέατρο σαν είδος λαϊκής διασκέδασης στην δεκαετία του 1840. Με τεράστια σκηνικά και χιλιάδες κομπάρσους, ο Carné καταφέρνει να ζωντανέψει με σχολαστικότητα την Le Boulevard du Crime, την διάσημη και γεμάτο θέατρα Παριζιάνικη λεωφόρο.

Η συνεργασία του Carné με τον σεναριογράφο Jacques Prévert είχε σαν αποτέλεσμα μια από τις πιο καλοδουλεμένες ταινίες σε επίπεδο διαλόγων ενσωματώνοντας στοιχεία της κωμωδίας, του δράματος, του ρομάντζου και της τραγωδίας, ενώ η αγάπη είναι πανταχού παρούσα: αγνή, πληρωμένη, βίαιη, πλατωνική, ανεκπλήρωτη. Εκπληκτικοί όλοι οι πρωταγωνιστές, με τον Jean-Louis Barrault στον ρόλο του μίμου Baptiste να δίνει μία σπαρακτική ερμηνεία.

"Τα γυρίσματα της ταινίας κράτησαν σχεδόν 18 μήνες και για τις ανάγκες τους κατασκευάστηκε το μεγαλύτερο σκηνικό στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου: τετρακόσια σχεδόν μέτρα με προσόψεις κτιρίων, τα οποία είχαν χτιστεί με φροντίδα ώστε να αναπαριστούν το Boulevard du Crime. Το εγχείρημα αυτό είναι πραγματικός άθλος αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε πάντα για την κατεχόμενη Γαλλία, με δυσκολίες στην συγκοινωνία και ελλείψεις σε υλικά, κοστούμια και κινηματογραφικό υλικό. Τα προβλήματα όμως που χρειάστηκε να ξεπεράσει η παραγωγή της ταινίας δεν σταματάνε εδώ. Οι Ιταλοί συμπαραγωγοί της ταινίας αποσύρθηκαν όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε, ενώ το ίδιο έκανε και ο Γάλλος παραγωγός όταν οι ναζί άρχισαν να ερευνούν τις δραστηριότητες του. Ένας από τους πρωταγωνιστές, γνωστός για τα φιλοναζιστικά του αισθήματα, κατέφυγε στη Γερμανία μετά την συμμαχική απόβαση και χρειάστηκε να αντικατασταθεί. Ο εξαιρετικός σκηνογράφος Alexandre Trauner και ο συνθέτης Joseph Kosma, εβραϊκής καταγωγής και οι δύο, αναγκάστηκαν να εργάζονται σε κρησφύγετα και να να μεταφέρουν τις ιδέες τους με την βοήθεια συνδέσμων."
( Από το βιβλίο του Steven Jay Schneider 1001 Ταινίες που πρέπει να δείτε)

Πρόκειται για ένα μεγάλο έπος, μια καθαρά ποιητική ταινία, ένα αριστούργημα.  

 Les enfants du paradis

http://www.imdb.com/title/tt0037674

Γαλλία

Ασπρόμαυρη

Βαθμολογία 10