Να τα χιλιάσεις κύριε Douglas
Ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς που γνώρισε το σινεμά γίνεται 100 χρόνων.
Ο Kirk Douglas γεννήθηκε στις 9/12/1916 στην Νέα Υόρκη από Ρωσοεβραίους μετανάστες γονείς. Το πραγματικό του όνομα είναι Ισούρ Ντανιέλοβιτς. Μεγαλώνοντας μέσα σε ένα φτωχικό περιβάλλον αναγκάστηκε να δουλέψει από μικρός για να βοηθήσει στο οικογενειακό εισόδημα. Την αγάπη του για την υποκριτική την απέκτησε στο γυμνάσιο συμμετέχοντας στις εκεί θεατρικές παραστάσεις. Πήρε υποτροφία από την Αμερικανική Ακαδημία του Δράματος στη Νέα Υόρκη και συμμετείχε σε παραστάσεις στο Μπρόντγουει με μικρούς ρόλους μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατά την διάρκεια του πολέμου υπηρέτησε στο Ναυτικό από το οποίο πήρε απαλλαγή το 1944 ως τραυματίας πολέμου. Γυρνώντας στην Νέα Υόρκη ασχολήθηκε ξανά με το θέατρο μέχρι που το 1946 η καλή του φίλη Λορίν Μπακόλ τον βοηθάει να πάρει τον πρώτο του ρόλο στο Χόλιγουντ με το Αμαρτωλές Γυναίκες (The Strange Love of Martha Ivers) πλάι στην Barbara Stanwyck.
Από την πρώτη του μολις ταινία ο Douglas θα δημιουργήσει αίσθηση με τον περφεξιονισμό του και τον τρόπο που προσεγγίζει τους χαρακτήρες του. Την επόμενη χρονιά έρχεται το αριστουργηματικό νουάρ του Jacques Tourneur Αμάρτημα του Παρελθόντος (Out of the Past) στο οποίο κλέβει την παράσταση από τον συμπρωταγωνιστή του Robert Mitchum. Ο Douglas γίνεται σταρ πρώτου μεγέθους και τα επόμενα 40 χρόνια θα πρωταγωνιστήσει σε αρκετές από τις κορυφαίες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου ενώ θα συνεργαστεί και με κάποιους από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες (Μπίλι Γουάιλντερ, Βινσέντε Μινέλι, Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, Γουίλιαμ Γουάιλερ κ.λ.π.)
Αν κάτι χαρακτηρίζει την φιλμογραφία του Douglas αυτό είναι σίγουρα οι σκοτεινοί ρόλοι που ερμήνευε στις ταινίες του, μπορούσε με την ίδια χαρακτηριστική άνεση να παίξει είτε τον αδίστακτο παραγωγό είτε τον αμοραλιστή δημοσιογράφο είτε τον βασανισμένο καλλιτέχνη. Δεν βραβεύτηκε ποτέ με Oscar μάλλον γιατί οι ρόλοι που διάλεγε πέφτανε βαριοί στο Χόλιγουντ. Πιστεύω ότι και ο ίδιος ήτανε αδιάφορος για τον θεσμό.
Αξέχαστες ερμηνείες αρκετές, ταινιάρες επίσης. Αυτές που ξεχωρίζω εγώ με χρονολογική σειρά είναι οι εξής:
1947 Αμάρτημα του Παρελθόντος (Out of the Past) 10
Μια μανιασμένη ερμηνεία στην οποία ο Douglas παίζει έναν γκάνγκστερ που έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Robert Mitchum
1951 Αστυνομική Ιστορία (A Detective Story) 9
Μια πλούσια σε συναισθήματα και εκρήξεις ερμηνεία στον ρόλο ενός νευρικού ντετέκτιβ που βασανίζεται μεταξύ αγάπης και μίσους για την γυναίκα του.
1951 Το Τελευταίο Ατού (Ace in the Hole) 9
Ενας αμοραλιστής δημοσιογράφος εκμεταλλεύεται το δράμα ενός εγκλωβισμένου ανθρακωρύχου στο ορυχείο.
1952 Η Ωραία και το Κτήνος (The Bad and the Beautiful) 9
Ενας αδίστακτος κινηματογραφικός παραγωγός εκμεταλλεύεται μια ηθοποιό, έναν σεναριογράφο και έναν σκηνοθέτη, για να ωφεληθεί ο ίδιος.
1956 Η ζωή ενός ανθρώπου (Lust for Life) 10
Ενα συγκλονιστικό και συγκινητικό πορτραίτο του Βίνσεντ βαν Γκογκ και η πάλη του με την τρέλα.
1957 Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory) 9
Το αντιπολεμικό αριστούργημα του Κιούμπρικ. Χωρίς λόγια
1957 Αίμα στον Πράσινο Βάλτο (Gunfight at the O.K. Corral) 8
Σαν ο μεθύστακας και άρρωστος Doc Holliday που στέκεται για τελευταία φορά δίπλα στον Wyatt Earp - Burt Lancaster.
1960 Σπάρτακος (Spartacus) 9
Στο με μαρξιστικές αναφορές έπος του Κιούμπρικ ο Douglas ΕΙΝΑΙ ο Σπάρτακος.
1961 Υπόθεση Βιασμού (Town Without Pity) 9
Ο Douglas στον ρόλο του έμπειρου, πολυμήχανου αλλά και κυνικού συνηγόρου υπεράσπισης, σε μια υπόθεση βιασμού.
1962 Ο Ασύλληπτος επαναστάτης (Lonely are the Brave) 9
Ένας μεσήλικας καουμπόι αρνείται να συμβιβαστεί με μια κοινωνία που αλλάζει ταχύτατα.
1964 Επτά Ημέρες του Μαΐου (Seven Days in May, 1964) 9
Οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων σχεδιάζουν να ρίξουν τον Πρόεδρο των ΗΠΑ επειδή υποστηρίζει τον πυρηνικό αφοπλισμό.
1969 Ο Συμβιβασμός (The Arrangement) 8
Ο τελευταίος μεγάλος, αλλά και ένας από τους ανταγωνιστικότερους ρόλους του, στο ψυχόδραμα του Καζάν.
O Douglas εκτός από κορυφαίος ηθοποιός είναι και ένας βαθύτατα φιλελεύθερος άνθρωπος. Μην αντέχοντας τον έλεγχο των στούντιο ίδρυσε δικιά του εταιρία παραγωγής όπου είχε την πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία. Όταν ο Κιούμπρικ έβρισκε όλες τις πόρτες κλειστές για το Σταυροί στο Μέτωπο ανέλαβε την παραγωγή δίνοντας μας μια από τις πλέον συγκλονιστικές αντιπολεμικές ταινίες που έχουν γυριστεί. Επίσης ήταν αυτός ο οποίος κατάργησε στην πράξη την περιβόητη μαύρη λίστα του Χόλιγουντ όταν σαν συμπαραγωγός απαίτησε να μπει το όνομα του σεναριογράφου Ντόναλντ Τράμπο στα credits, τρίβοντας στην μούρη το δικαίωμα των μεγαλοπαραγωγών να καταστρέφουν καριέρες. Πρωτοστάτησε επίσης στο να ζητήσει επίσημα το Αμερικανικό κράτος συγνώμη για το επί δυο σχεδόν αιώνες καθεστώς δουλείας που υπήρχε στην χώρα, κάτι που κατάφερε μετά από πολύ αγώνα. Ενώ πριν από λίγους μήνες έγραψε μια ανοιχτή επιστολή παρομοιάζοντας τον Ντόναλντ Τραμπ με τον Χίτλερ. Καθόλου άσχημα για έναν εκατοντάχρονο.
Ο άνθρωπος που επέζησε από ένα αεροπορικό δυστύχημα (από τους πέντε σκοτώθηκαν οι δυο) βγήκε σχεδόν αλώβητος από δυο εγκεφαλικά, μπαίνει στον δεύτερο αιώνα ζωής. Τελικά αυτός είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Εμείς από την μεριά μας το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι:
HAPPY BIRTHDAY Mr Douglas.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου