Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Il grande silenzio (1968)

Ο εκδικητής του διαβόλου

 

 






















Το γουέστερν υπήρξε ένα από τα τρία κύρια είδη που θεωρουνται καθαρά προϊόντα του Αμερικάνικου  σινεμά ( τα άλλα δυο το μιούζικαλ και το φιλμ νουάρ). Προς τα τέλη της δεκαετίας του 50 το είδος άρχισε να παρακμάζει αν και με κάποιες αναλαμπές όπως το σκοτεινό αριστούργημα The searches ή το ενοχικό The cheyenne autumn, καθώς θεωρούνταν ένα ξεπερασμένο είδος για το κοινό και σαν συνέπεια και για τα στούντιο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60 οι Ευρωπαίοι κινηματογραφιστές και πιο συγκεκριμένα οι Ιταλοί και οι Ισπανοί  άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για τα γουέστερν, με συνέπεια μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να δημιουργηθεί μια ολόκληρη σχολή και να γεννηθούν τα Σπαγγέτι γουέστερν.
Χωρίς τους περιορισμούς από τους διάφορους λογοκριτικούς κανόνες και κώδικες των Αμερικανικών στούντιο τα Σπαγγέτι μας μεταφέρουν σε μια εντελώς διαφορετική άγρια δύση, όπου κυριαρχούν η βία, ο αμοραλισμός και ο οπορτουνισμός. Αυτό το φιλμικό σύμπαν έμελλε να φτάσει στο απόγειο του με την τριλογία του δολαρίου του  Sergio Leone και με τις ταινίες του Sergio Corbucci




Το 1968 ο Corbucci γυρίζει το Il grande silenzio, ένα βίαιο και πεσιμιστικό έργο με θέμα την εκδίκηση. Στην ορεινή Γιούτα μια ομάδα κυνηγών κεφαλών με αρχηγό τον Loco (Klaus Kinski), κυνηγάει και σκοτώνει τους χωρικούς που κρύβονται στα γύρω βουνά περιμένοντας την αμνήστευση.
Μέχρι που εμφανίζεται ο Silence (Jean-Louis Trintignant) ένας μουγγός πιστολέρο ο οποίος αποτελεί την νέμεση των κυνηγών.
Πρόκειται για ένα αριστουργηματικό Σπαγγέτι γουέστερν και ένα από τα καλύτερα γουέστερν γενικώς. Μέσα σε ένα ορεινό και παγωμένο τοπίο, ο Corbucci ξετυλίγει την γεμάτο πολιτικές αναφορές ιστορία του, για να φτάσει σε ένα από τα πιο σοκαριστικά endings που έχουν υπάρξει στην μεγάλη οθόνη. Με δυο πρωταγωνιστές οι οποίοι ο καθένας δικαιώνει την φήμη που τον ακολουθεί.
Ο Kinski σαν ο σαδιστής αλλά πανέξυπνος Loco για άλλη μια φορά παίζει  αυτό για το οποίο ήταν πλασμένος και μας δίνει έναν από τους πιο αξιομνημόνευτους κακούς του σινεμά. Ο Trintignant από την άλλη, ένας από τους πιο πολυτάλαντους ηθοποιούς που έχουν υπάρξει, καταφέρνει να πείσει ακόμα και σαν καουμπόη. Τα εξαιρετικά μουσικά θέματα του Ennio Morricone καθώς και η φωτογραφία του Silvano Ippoliti βάζουν το λιθαράκι τους για να περάσει το Il grande silenzio ως ένα από τα καλύτερα γουέστερν που έχουνε γυριστεί.

Υ.Γ Αν πρόκειται να δείτε την ταινία, ψάξτε την έκδοση με τον ήχο στα Ιταλικά, εκεί έξω οι περισσότερες κόπιες έχουν Αγγλική μεταγλώττιση.

Il grande silenzio

http://www.imdb.com/title/tt0063032

Ιταλία

Έγχρωμη 105 λεπτά

Βαθμολογία 9



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου