Final Cut: Hölgyeim és uraim (2012)

Final Cut: Ladies and Gentlemen

 

 Το Final Cut είναι μια ερωτική ιστορία και μάλιστα πολύ κοινότυπη. Άνδρας γνωρίζει τυχαία μια γυναίκα, την ακολουθεί, ερωτεύονται, κάνουν σεξ, παντρεύονται, ακολουθεί η κρίση του γάμου και η απιστία, για να κλείσει η ταινία με το πολυαναμενόμενο χάπυ εντ.

Ο Ούγγρος σκηνοθέτης György Pálfi (Taxidermia 2006) μετά από τέσσερα χρόνια στην αίθουσα του μοντάζ, μας παρουσιάζει μια ταινια με αρχή μέση και τέλος, αλλά με την διαφορά ότι αυτή αποτελείται από σκηνές- κλιπάκια από όλο το φάσμα του παγκόσμιου σινεμά. Με πάνω από 500 ηθοποιούς από 450 ταινίες πρόκειται για την απόλυτη σινεφίλ εμπειρία. Μέσα σε λιγότερο από μιάμιση ώρα έχει χωρέσει σχεδόν ολόκληρη η ιστορία του σινεμά . Εκπληκτική επίσης και η μουσική επένδυση η οποία ενώνει αρμονικά της διάφορες σκηνές και αποτελείται (από τι άλλο φυσικά) από τα γνωστότερα θέματα και τραγούδια του κινηματογράφου.

'Ενας πραγματικός άθλος αν σκεφτεί κανείς ότι παρόλη την εναλλαγή σκηνών δεν κουράζει ούτε στιγμή. Την έχω δει 3 φορές μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα και κάθε φορά ανακαλύπτω καινούργια πράγματα και πρόσωπα. Θα σας πρότεινα να την δείτε και με παρέα και να παίξετε το παιχνίδι βρες τον ηθοποιό και την ταινία. Κάθε φορά θα βρίσκετε κάτι διαφορετικό. Και φυσικά μαζί με τα απαραίτητα κολλήματα, του στυλ: Ναι μωρέ αυτός που έχει παίξει εκεί και εκεί και κάνει πάντα τον κακό, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομά του.

Η ταινία παίχτηκε στις Κάννες αλλά δεν προβλήθηκε πότε στα σινεμά λόγω των δικαιωμάτων που έπρεπε να πληρωθούν. Έτσι βγήκε στο ίντερνετ για εκπαιδευτικούς σκοπούς και μόνο. Και όπως δήλωσε με νόημα ο σκηνοθέτης είναι μία ταινία η οποία φτιάχτηκε από τα torrent για τα torrent.

Τα συγχαρητήρια μου κύριε  Pálfiγια γι'αυτό το ανεπανάληπτο ταξίδι.

Final Cut: Hölgyeim és uraim

http://www.imdb.com/title/tt2243299

Ουγγαρία

Έγχρωμο / Ασπρόμαυρο 84 λεπτά

Βαθμολογία 10

Arvottomat (1982)

ελλ.τίτλος: Ο Άχρηστος

Τα πιο γνωστά πρόσωπα του Φιλανδικού κινηματογράφου είναι τα αδέρφια Kaurismäki, ο Mika και ο Aki. Το 1982 ο Mika γυρίζει το αριστούργημά του Arvottomat σε σενάριο του αδελφού του.

Είναι η ιστορία μιας παρέας περιθωριακών τύπων οι οποίοι ζούνε την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία. Μέσα από τους σουρεαλιστικούς πνευματώδεις και αρκετά χιουμοριστικούς διαλόγους, η ταινία ξεκινάει σαν ένα σύγχρονο νουάρ, κάπου στην μέση υπάρχει ένας ανεκπλήρωτος έρωτας για να καταλήξει σε ένα από τα ομορφότερα road movie της μεγάλης οθόνης.

Πρωταγωνιστής ο πρόωρα χαμένος Matti Pellonpää μόνιμος συνεργάτης των αδελφών Kaurismäki ο οποίος δίνει μια αξέχαστη ερμηνεία σαν τον μποέμ, ετοιμόλογο αλλά και αθεράπευτα ερωτευμένο Manne. Ο Aki εκτός από σεναριογράφος παίζει και έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία, αγνώριστος λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Φοβερή επίσης η δουλειά του Timo Salminen  στην φωτογραφία με εκπληκτικά πλάνα από την αστική αλλά και από την εξοχική Φιλανδία.

Ο Mika μας χαρίζει ένα ευαίσθητο σουρεαλιστικό ποίημα, από τα καλύτερα φιλμ πάνω στην ελευθερία του ατόμου από τις κοινωνικές νόρμες και δομές. Μια ταινία που θα έκανε ακόμα και τον Τζάρμους να ζηλέψει.

Συνιστάται ανεπιφύλακτα.

Arvottomat

http://www.imdb.com/title/tt0083579

Φιλανδία

Έγχρωμο 119 λεπτά

Βαθμολογία 9

Crimen ferpecto (2004)

ελλ.τίτλος: Ένα σχεδόν τέλειο έγκλημα

 

Ο Rafael εργάζεται σε ένα πολυκατάστημα στο γυναικείο τμήμα. Νέος, γοητευτικός, γυναικάς και εργένης, είναι το αντικείμενο του πόθου για όλα τα θηλυκά, και ο απόλυτος άρχοντας στο τμήμα του. Μέχρι που η Lourdes το ασχημόπαπο του ορόφου μαθαίνει ένα τρομακτικό μυστικό του και αρχίζει ο εκβιασμός.

Μια κατάμαυρη κωμωδία από τον καλύτερο στο είδος, Ο θεοπάλαβος Ισπανος Álex de la Iglesia ο οποίος μετά το El día de la bestia που τα βάζει με την Καθολική εκκλησία, και το  La comunidad που είναι ένα κριτικό σχόλιο πάνω στην απληστία, με αυτήν την μαύρη κατάμαυρη κωμωδία έρχεται να σατιρίσει τον κόσμο της ομορφιάς και της κατανάλωσης. Έχοντας περάσει και από ταινίες τρόμου συνδυάζει ιδανικά το γέλιο με την ανατριχίλα. Ο Ισπανός δίνει μαθήματα πως γυρίζονται ταινίες με πολύ λίγα χρήματα, το μόνο που χρειάζεται είναι καλό σενάριο, υποδειγματικούς ηθοποιούς και βέβαια ταλέντο πίσω από την κάμερα. 
Θεωρώ τις κωμωδίες αρκετά δύσκολο είδος είναι πιο εύκολο να συγκινήσεις παρά να κάνεις κάποιον να γελάσει σε αυτήν την περίπτωση όμως ο Iglesia μας δίνει ένα αριστούργημα μαύρου χιούμορ.

Crimen ferpecto

http://www.imdb.com/title/tt0395125

Ισπανία

Έγχρωμο 105 λεπτά

Βαθμολογία 10

Kraftidioten (2014)

In Order of Disappearance

 

 

 

 

 

 

Από την Σκανδιναβία και συγκεκριμένα από την Νορβηγία μας έρχεται αυτό το παράξενο φιλμ που θυμίζει αρκετά Ταραντίνο και Κοέν. Η κεντρική ιδέα αρκετά κοινότυπη, ένας πατέρας ψάχνει να εκδικηθεί αυτούς που ευθύνονται για τον θάνατο του γιου του. Η ταινία του Hans Petter Moland (Zero Kelvin 1995) είναι κατά βάση μια σκοτεινή παραβολή πάνω στην απώλεια. Αρκετά βίαιη για τα Σκανδιναβικά δεδομένα, αλλά και με αρκετές κωμικές παρεμβολές, αντιπαραβάλει το θέμα της, με το λευκό τοπίο το οποίο λειτουργεί ως ένα είδος εξάγνισης. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο πάντα εξαίσιος Stellan Skarsgård ως ο Σουηδός οδηγός ενός εκχιονιστικού, ο οποίος ψάχνει τα πως και τα γιατί για τον χαμό του γιου του, ενω επίσης καλα αποδίδει τον ρόλο του ο Pål Sverre Hagen ως ο ψυχωτικός αρχηγός της συμμορίας, επίσης σε ένα μικρό ρόλο ο τεράστιος Bruno Ganz.

Άψογη η φωτογραφία μέσα σε ένα λευκό τοπίο στην χειμωνιάτικη Νορβηγία, ενώ και η μουσική είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ. Τελικά οι Σκανδιναβοί το έχουν πιάσει το νόημα, ενώ οι Αμερικάνοι συνάδελφοί τους στηρίζονται στην δράση και στα κλισέ, αυτοί γυρίζουν μεν "δυτικές ταινίες" αλλά προτιμούν να έχουν πάντα σαν πρώτο θέμα τον άνθρωπο, ενώ και το μπάτζετ τους ξοδεύεται όχι σε ανούσια εφέ, αλλά σε αρτιότερα τεχνικά στοιχεία.
Αν σας αρέσει ο Ταραντίνο η το Fargo των Κοέν είναι σίγουρο ότι θα κατευχαριστηθήτε και αυτήν την ταινία.

Kraftidioten

http://www.imdb.com/title/tt2675914

Νορβηγία

Έγχρωμη 116 λεπτά

Βαθμολογία 8

Violeta Se Fue a Los Cielos (2011)

ελλ.τίτλος: Η Βιολέτα πήγε στον ουρανό

 

Η ταινία του Andrés Wood (Machuca) είναι η βιογραφία της παθιασμένης κομουνίστριας, τραγουδοποιού, εθνολόγου, και εικαστικού Violeta Parra, μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας και παθιασμένης γυναίκας-σύμβολο της Χιλιάνικης λαϊκής μουσικής παράδοσης.

Γεννημένη το 1917 μέσα σε ένα φτωχικό περιβάλλον, η Βιολέτα από μικρή μαζί με τα αδέρφια της, συνόδευε τον μουσικό πατέρα της στις γιορτές και στα πανηγύρια, όπου ξεκίνησε και η αγάπη της για την μουσική της χώρας της. Άρχισε να οργώνει τα χωριά των Άνδεων καταγράφοντας την προφορική παράδοση και τα τραγούδια πριν αυτά χαθούν μια για πάντα μαζί με τους κατοίκους τους. Στις δεκαετίες του 50 και του 60 ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ευρώπη δίνοντας πάμπολλες συναυλίες, ενώ ήταν ο πρώτος άνθρωπος από την Λατινική Αμερική που έκανε έκθεση ζωγραφικής στο μουσείο του Λούβρου. Στα μέσα της δεκαετίας του 60 δημιουργεί το "πολιτιστικό" της κέντρο, επρόκειτο στην ουσία για ένα χώρο με σανίδια και μια τέντα για οροφή, στο οποίο ζει και τραγουδάει η ίδια με τα παιδιά της. Εκεί αρχίζει να προσκαλεί και μουσικούς από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, είναι θα λέγαμε ένας πρώιμος έθνικ χώρος.
 Παρόλο που είχε δυο γάμους, έκανε τέσσερα παιδιά, και έζησε έναν φλογερό έρωτα με έναν Ελβετό μουσικό, αυτή η τόσο παθιασμένη γυναίκα ένιωθε αβάσταχτα μόνη. Σε ηλικία 50 χρονών έβαλε τέλος στην ζωή της με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Η ταινία βασίστηκε στην ομώνυμη βιογραφία που έγραψε ο γιος της Ángel Parra. Ο Wood επιλεγει μια τηλεοπτική συνέντευξη της Βιολέτα σαν βάση για να ξετυλίξει το κουβάρι της ζωής της. Γρήγορα και κοφτά περνάει από την μια εποχή στην άλλη χωρίς να επιτρέπει στιγμή την αγιοποίηση της. Επιλέγει σοφά κατ'εμέ, να αφήσει έξω επίσης το γνωστότερο τραγούδι που έγραψε η Violeta το "Gracias a la vida". Ενώ με παραξένεψε η απουσία της πολιτικής της δράσης, εκτός από κάποιες σκόρπιες σκηνές, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κάνεις ότι ο Wood έχει υπογράψει το Machuca μια από τις πιο πολιτικές ταινίες της Χιλής.
Εκπληκτική η Francisca Gavilán η οποία δεν υποδύεται απλά, αλλά είναι η Violeta Parra. Συγκλονιστική ερμηνεία, και επίσης φοβερή ομοιότητα της ηθοποιού με τον χαρακτήρα. 
Μια εξαιρετική ταινία διανθισμένη με τα τραγούδια της Parra, ένα υπόδειγμα βιογραφίας για μια ασυμβίβαστη και πολυτάλαντη γυναίκα, από έναν μάστορα της μεγάλης οθόνης. 

Violeta Se Fue a Los Cielos

Χιλή

http://www.imdb.com/title/tt2014392

Έγχρωμο 110 λεπτά

Βαθμολογία 8

Cinepivates

Πρόγραμμα Δεκεμβρίου

Οι Cinepivates κοντά μας και τον Δεκέμβρη με τέσσερις ταινίες για όλα τα γούστα
Ακολουθεί το δελτίο της λέσχης

Καλησπέρα σε όλους!

Πιο κάτω θα βρείτε το πρόγραμμα του Δεκεμβρίου και λίγα λόγια για την κάθε ταινία.

• 5/12 - Ιμαλάια (1999 - Γαλλία - Περιπέτεια)

Ο πεισματάρης γερο-αρχηγός ενός χωριού των Ιμαλαίων, παρά τη μεγάλη του ηλικία, επιμένει να οδηγήσει ο  ίδιος ένα καραβάνι που μεταφέρει αλάτι. Η πορεία προς τις εύφορες κοιλάδες του Νεπάλ θα είναι μια συνεχής αναμέτρηση ανάμεσα στους ανθρώπους και τα "πνεύματα" των βουνών. Φοβερές σκηνές γυρισμένες με κίνδυνο των τεχνικών, σε ένα μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ με ερασιτέχνες ηθοποιούς. 

• 12/12 - Μέσα από το σπασμένο καθρέφτη (1961 - Σουηδία - σινεφίλ)

Η Κάριν που βρίσκεται στα πρόθυρα της σχιζοφρένιας, προσπαθεί να μοιραστεί τους φόβους και τα φαντάσματα της με τον αδελφό της, σε μια αδιέξοδη αιμομικτική σχέση, κάτω από την παρουσία ενός συζύγου που αδυνατεί να τη βοηθήσει κι ενός εγωιστή πατέρα που αφιέρωσε τη ζωή του στη λογοτεχνική του καριέρα.  Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας για το πρώτο μέρος μιας τριλογίας πάνω στη σιωπή του Θεού. 

• 19/12 - Μόντι Πάιθον, το νόημα της ζωής (1983 - Αγγλία - Κωμωδία)

Επτά σκετς περιγράφουν τη ζωή, από τη γέννηση μέχρι τα γεράματα και το θάνατο, μέσα από τις κατά Σαίξπηρ "επτά ηλικιακές φάσεις του ανθρώπου". Με ένα κοφτερό, παλαβό χιούμορ οι Μόντι Πάιθον τα βάζουν με τους πάντες και τα πάντα, από την καθολική εκκλησία και την εθνική αποικιοκρατική λογική μέχρι την εκπαίδευση και τον κοινωνικό κομφορμισμό. 

• 26/12 - Οι φύλακες της νύχτας (Ρωσία - 2004 - Φαντασίας)

Ο Άντον, φύλακας της νύχτας στη σημερινή Μόσχα, προστατεύει ένα 12χρονο από επίθεση ζεύγους βρικολάκων, η οποία γίνεται σε παράβαση της ανακωχής ανάμεσα στις δυνάμεις του Φωτός και του Σκότους, αγνοώντας ότι συντελεί στην εκπλήρωση αρχαίων προφητειών που μέλλουν να αλλάξουν την ισορροπία ανάμεσα στις δύο στρατιές. 

Καλές προβολές!

Salinui chueok (2003)

ελλ.τίτλος: Μνήμες Εγκλήματος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το 2003 ο  Joon-ho Bong ένας από τα μεγαλύτερα ονόματα του  Νοτιοκορεάτικου σινεμά γυρίζει το αριστουργηματικό αστυνομικό θρίλερ Μνήμες Εγκλήματος, μια από τις καλύτερες ταινίες του είδους.

Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 80, και μια επαρχιακή πόλη αρχίζει να αναστατώνεται από τους φόνους νεαρών κοριτσιών. Η τοπική αστυνομία ανίκανη να διαχειριστεί την κατάσταση δέχεται την βοήθεια ενός έμπειρου ντετέκτιβ από την πρωτεύουσα. Όμως τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο σοβαρά. Αυτό που ξεκινάει σαν μια απλή εξιχνίαση θα γίνει το μανιασμένο κυνηγητό ενός serial killer. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία.

  

Η ταινία είναι άψογη σε όλα της τα επίπεδα, η σκηνοθεσία του Joon-ho Bong με τις αρχικές χιουμοριστικές πινελιές τις οποίες μετατρέπει σταδιακά σε φόβο και αγωνία, η φωτογραφία σκοτεινή με το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας να διαδραματίζεται υπό βροχή, οι ερμηνείες άψογες με προεξέχοντα τον Kang-ho Song έναν από τους καλύτερους Κορεάτες ηθοποιούς. Ακόμα και η μουσική με ένα τραγούδι να έχει άμεση σχέση με την πλοκή.

Άλλο ένα διαμάντι από την ανθούσα Κορεάτικη κινηματογραφική βιομηχανία. Τελικά οι τύποι με τα δυσκολοπρόφερτα ονόματα ξέρουν να κάνουν σινεμά. Ίσως αυτό να οφείλεται και στους νόμους που έχουνε θεσπίσει για την προστασία της εγχώριας παραγωγής από την επέλαση του Χόλιγουντ. Κάθε κινηματογράφος της Κορέας είναι υποχρεωμένος να παίζει για τουλάχιστον 140 μέρες το χρόνο ντόπιες ταινίες. Από την άλλη και οι Ρουμάνοι τα τελευταία χρόνια έχουν μια ταλαντούχα γενιά που γυρίζει ποιοτικές ταινίες αλλά έχουν και το μικρότερο αναλογικό ποσοστό σινεμά ανά κάτοικο παγκοσμίως. Τι να πεις, άγνωστες αι βουλαί των κινηματογραφιστών.

Στην ταινία μας πίσω, ο Joon-ho Bong βάζει τα γυαλιά στους Αμερικανούς ομολόγους του για το πως γυρίζεται ένα θρίλερ, μακάρι να μην δούμε καμιά Χολιγουντιανή μεταφορά με όλες τις παρελκόμενες Αμερικανιές. 

Εν κατακλείδι, ένα αριστούργημα που θα σας συναρπάσει.

Salinui chueok

http://www.imdb.com/title/tt0353969

Νότιος Κορέα

Έγχρωμη 130 λεπτά

Βαθμολογία 10

Das Boot (1981)

ελλ.τίτλος: Υποβρύχιο U-96: Επιστροφή στην Κόλαση

Το αντιπολεμικό δράμα του Wolfgang Petersen, μας αφηγείται την καθημερινότητα σε ένα Γερμανικό υποβρύχιο που συμμετέχει σε περιπολίες στην μάχη του Ατλαντικού. Μία από τις ρεαλιστικότερες ταινίες για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μάλιστα δοσμένη από την "άλλη πλευρά". Πρόκειται περισσότερο για ένα ανθρώπινο δράμα παρά για μια περιπέτεια. Στον περιορισμένο χώρο ενός υποβρυχίου, 40 άντρες βιώνουν την ατελείωτη αναμονή, το φόβο, την ελπίδα, άνθρωποι καθημερινοί με τα προβλήματα  και τις αδυναμίες τους. Δεν πολεμούν για κάποιο ιδανικό ούτε ακολουθούν κάποιον ηγέτη. Δεν υπάρχει ούτε καν κάτι το ηρωικό πάνω τους, υπάρχει μόνο η θέληση για επιβίωση.

Με μια έξοχη σκηνοθεσία, με την κάμερα να κινείται συνεχώς σε όλο το μήκος και πλάτος του υποβρυχίου μην κρύβοντας τίποτα από το θεατή και κάνοντάς τον να νιώθει ότι είναι και αυτός ένα μέλος του πληρώματος, ο Petersen παραδίδει μαθήματα για το πώς γυρίζεται μια ταινία σε ένα σκοτεινό και κλειστοφοβικό περιβάλλον. Εκπληκτικές επίσης οι σκηνές δράσης, με το θρίαμβο να γίνεται απόγνωση και τον κυνηγό θήραμα μέσα σε λίγες στιγμές, με μεγάλη και τη συμβολή της μουσικής, αιχμαλωτίζοντας με αυθεντικές λεπτομέρειες τις κλειστοφοβικές εικόνες και κυρίως τους ήχους των υποθαλάσσιων μαχών. Ο συγκλονιστικός ρεαλισμός της ταινίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα τρία μοντέλα σκαφών τύπου U που κατασκευάστηκαν ειδικά γι' αυτή την παραγωγή και απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού της ταινίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ταινία γυρίστηκε χωρίς ήχο, καθώς ήταν αδύνατο να γίνει ηχογράφηση στο εσωτερικό των υποβρυχίων και οι διάλογοι προστέθηκαν αργότερα στην οριστική κόπια.

Το σενάριο προέρχεται από την αυτοβιογραφική νουβέλα του Lothar G. Buchheim ο οποίος υπηρέτησε σαν πολεμικός ανταποκριτής σε υποβρύχια κατά τον Β'ΠΠ. Χωρίς να παίρνει το μέρος καμιάς πλευράς εμβαθύνει στους χαρακτήρες των ανθρώπων, ενώ το ειρωνικό τέλος έρχεται να μας θυμίσει τη ματαιότητα του πολέμου. Άψογες όλες ανεξαιρέτως οι ερμηνείες, με τους ηθοποιούς να υπηρετούν με περφεξιονισμό το βάθος των χαρακτήρων τους, με προεξέχοντα τον Jurgen Prochnow που δίνει μία αξέχαστη ερμηνεία σαν τον καπετάνιο και ταυτόχρονα την πατρική φιγούρα στα αμούστακα παιδιά που έχει υπό τις εντολές του. Έξοχη είναι και η ερμηνεία του Herbert Grönemeyer, μετέπειτα γνωστού ροκ μουσικού στη Γερμανία, στο ρόλο του υποπλοίαρχου Βέρνερ. 

Η ταινία προτάθηκε για 6 βραβεία Όσκαρ (σκηνοθεσίας, σεναρίου, φωτογραφίας, ειδικών ηχητικών εφέ, μοντάζ & ήχου), ένα απίστευτο επίτευγμα για μία μη Αμερικάνικη παραγωγή της εποχής, ενώ στην πορεία της στα διεθνή φεστιβάλ τιμήθηκε συνολικά με 13 βραβεία. Χάρη σε αυτήν την ταινία, ανοίχτηκαν οι πόρτες για τις ΗΠΑ στον Peterson για να καταντήσει δυστυχώς σε έναν κατά παραγγελία σκηνοθέτη περιπετειών σε ταινίες της σειράς σαν το Air Force One. Ένα μεγάλο έπος, μία συγκλονιστική ταινία πάνω στον άνθρωπο και στην επιβίωσή του που προβλήθηκε και ως σειρά με συνολική διάρκεια 4 ωρών και 53 λεπτών.

Η ταινία θα προβληθεί την Παρασκευή 24/11 στον δημοτικό κινηματογράφο Αστέρας στην Νέα Ιωνία όπως πάντα με δωρεάν είσοδο από τις cineδιαδρομές με ώρα έναρξης εκτάκτως στις 20:30 λόγω μεγάλης διάρκειας του φιλμ.

Das Boot 

http://www.imdb.com/title/tt0082096

Γερμανική

Έγχρωμη 209 λεπτά ( Director's Cut)

Βαθμολογία 10